വരണ്ട കാലത്തിന് ഇരുണ്ട മനുഷ കോളങ്ങള്ക്കിടയില്
ഏകാകി ഞാന്
എന്റെ മനസിന് മറയില്ല
എന്റെ ചെവികള്ക്ക് അടപ്പും കണ്ണിനു മുടിയും ഇല്ല
എനിട്ടും ഞാന് ഈ ലോകത്തിനും കാലത്തിനും അന്യന്
എന്റെ നീറുന്ന മനസു കാണാന്
എന്റെ ഇടറുന്ന ശബ്ദം കേള്ക്കാന്
എന്റെ വിറയ്ക്കുന്ന ദേഹം കാണാന്
ഇവിടെ ആരാരുമില്ല
എല്ലാവരും എവിടേക്കോ ഓടുന്നു
എന്റെ അപ്പൂപ്പന് താടി കളഞ്ഞിട്ടു
എനിക്ക് ഓടേണ്ട
നടുവേ ഓടി വീരനാകേണ്ട
എനിലേക്ക് ഓടി എത്തുന്ന അപ്പുപ്പന് താടികള്
എനിക്ക് കൂട്ട്
പൊയ് മുഖം വച്ചു ആരൊക്കെയോ ആകാന് വെമ്പുന്ന
സുഹൃത്തുക്കളെ നിങ്ങള്ക്ക് നല്ലത് വരട്ടെ
Monday, December 22, 2008
Tuesday, October 14, 2008
kasera
ഒരു നാള് നീ എന് ഉമ്മറത്തിന് അലന്കാരം
നിെന്ന പരിലളിച്ചവര് പലര്
നിെന്ന പ്രാപിച്ചവര് പലര്
പിനീട് എപ്പഴോ എപ്പഴോ
നിന് സ്ഥാനം പിന് മുറികളിലേക്ക്
പിന്നെയും എപ്പഴോ പിന്നംബുരതെക്ക്
ചെളിയില് മഴയില്
െഹ മനുഷാ നിയും ഇതുപോെല
വല്രന്നു വല്രന്നു മണ്ണായി ചാരമായി പുകയായി
അങ്ങെന അങ്ങെന
നിെന്ന പരിലളിച്ചവര് പലര്
നിെന്ന പ്രാപിച്ചവര് പലര്
പിനീട് എപ്പഴോ എപ്പഴോ
നിന് സ്ഥാനം പിന് മുറികളിലേക്ക്
പിന്നെയും എപ്പഴോ പിന്നംബുരതെക്ക്
ചെളിയില് മഴയില്
െഹ മനുഷാ നിയും ഇതുപോെല
വല്രന്നു വല്രന്നു മണ്ണായി ചാരമായി പുകയായി
അങ്ങെന അങ്ങെന
Subscribe to:
Posts (Atom)