വരണ്ട കാലത്തിന്‍ ഇരുണ്ട മനുഷ കോളങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
ഏകാകി ഞാന്‍
എന്‍റെ മനസിന്‌ മറയില്ല
എന്‍റെ ചെവികള്‍ക്ക് അടപ്പും കണ്ണിനു മുടിയും ഇല്ല
എനിട്ടും ഞാന്‍ ഈ ലോകത്തിനും കാലത്തിനും അന്യന്‍
എന്‍റെ നീറുന്ന മനസു കാണാന്‍
എന്‍റെ ഇടറുന്ന ശബ്ദം കേള്‍ക്കാന്‍
എന്‍റെ വിറയ്ക്കുന്ന ദേഹം കാണാന്‍
ഇവിടെ ആരാരുമില്ല
എല്ലാവരും എവിടേക്കോ ഓടുന്നു
എന്‍റെ അപ്പൂപ്പന്‍ താടി കളഞ്ഞിട്ടു
എനിക്ക് ഓടേണ്ട
നടുവേ ഓടി വീരനാകേണ്ട
എനിലേക്ക് ഓടി എത്തുന്ന അപ്പുപ്പന്‍ താടികള്‍
എനിക്ക് കൂട്ട്
പൊയ് മുഖം വച്ചു ആരൊക്കെയോ ആകാന്‍ വെമ്പുന്ന
സുഹൃത്തുക്കളെ നിങ്ങള്ക്ക് നല്ലത് വരട്ടെ
Monday, December 22, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)
